برونکوسکوپی Bronchoscopy
برونکوسکوپی روشی است که به پزشک اجازه می دهد داخل راه های هوایی (برونش و برونشیول ها) را مشاهده نماید.
در این روش، پزشک یک لوله باریک و قابل انعطاف به نام برونکوسکوپ را از راه بینی و دهان و از طریق حلق به راه های هوایی پایین تر می فرستد. اگر بیمار لوله تنفسی داشته باشد، برونکوسکوپ می تواند از طریق این لوله وارد راه های هوایی شود. قبل از برونکوسکوپی به بیمار داروی آرامبخش و خواب آور داده می شود.
برونکوسکوپ دارای یک چراغ و دوربین کوچک می باشد که پزشک می تواند از طریق آن نای و راه های هوایی را ببیند و در صورت لزوم عکس و فیلم تهیه کند.
در صورتیکه درون ریه مقدار زیادی خون وجود داشته باشد یا جسم خارجی در نای بیمار وجود داشته باشد، از برونکوسکوپ با لوله سخت Rigid Bronchoscopy استفاده می گردد. این روش فقط از طریق دهان قابل انجام است. این خاصیت به پزشک این امکان را می دهد که بتواند درون راه های هوایی را بهتر مشاهده نماید، خونریزی را متوقف کند و جسم خارجی را بیرون بیاورد.
برونکوسکوپی سخت معمولا در اتاق عمل بیمارستان انجام می شود و بیمار بیهوشی عمومی دریافت می کند.
برونکوسکوپی می تواند در پیدا کردن علت مشکلات ریوی به ما کمک کننده باشد. برای مثال در زمان انجام برونکوسکوپی پزشک می تواندموارد زیر را مشاهده کند:
تومور
علائم عفونت
تشخیص موکوس در راه های هوایی
محل خونریزی
انسداد در راه های هوایی (مانند تکه ای غذا)
همچنین با این روش پزشک می تواند در جهت تشخیص نوع بیماری نمونه هایی از موکوس یا بافت را از ریه بیمار تهیه نموده و جهت بررسی پاتولوژیک به آزمایشگاه بفرستد.
گاهی پزشکان از برونکوسکوپی برای درمان مشکلات ریه استفاده می کنند. برای مثال با این روش می توان درون راه های هوایی Stentقرار داد. استنت یک لوله کوچک است که راه هوایی را باز نگه می دارد. از این وسیله می توان زمانی که یک تومور یا شرایطی خاص باعث انسداد راه هوایی می شوند استفاده نمود. در بعضی از بیماری های التهابی و مزمن ریوی به وسیله برونکوسکوپی شستشوی ریه (لاواژ) انجام می شود.
