مرکز تحقیقات بیماریهای تنفسی کودکان

بررسی اجمالی درمان آسم

سن کودک، شدت و فرنکانس (تناوب) حملات آسم و توانایی استفاده صحیح داروهای تجویز شده عواملی هستند که در کیفیت درمان آسم نقش مهمی دارند.

درمان موفق آسم:

  کنترل و دوری از محرک های آسم

  مانیتور منظم علائم آسم و عملکرد ریه

  فهم اینکه چگونه و چه زمان از داروها برای درمان آسم استفاده کنیم

کودکان مبتلا به آسم 12 سال و بالاتر با داروها و دوزهایی مشابه بالغین درمان می شوند.

محرک های معمول آسم به طور کلی در دسته های متعددی قرار می گیرند:

  عفونت های تنفسی

  آلرژن ها شامل: گرد و غبار، گرده گیاهان، و حیوانات خزدار

  محرک ها مانند: دود تنباکو (سیگار)، اسپری های آئروزال، بعضی محصولات تمیز کننده

  ورزش

  هوای سرد

ورزش برای تمام کودکان حتی مبتلایان به آسم مورد تشویق قرار گرفته است.

پرسشنامه آسم: داشتن یک دفتر خاطرات ثبت شرایط بیماری به بیماران مبتلا به آسم توصیه می شود. علائم آسم (سرفه و ویزینگ) و داروها باید ثبت شوند. نتایج peak flow کودک نیز در صورت وجود بهتر است ثبت شود. آزمون کنترل بودن آسم به صورت online در دسترس می باشد.

ثبت وقایع به صورت دوره ای برای کودکانی که از نظر علائم stable هستند و بیمارانی که دارویشان به تازگی تغییر نکرده است، توصیه می شود و می تواند قبل از ویزیت متخصص تکمیل گردد.

برای کودکان بالای 6 سال ممکن است در زمان ویزیت ها تست تنفسی اسپیرومتری انجام شود.

کودکان مبتلا به آسم باید هر 1 تا 6 ماه یکبار بسته به شرایط، توسط پزشک خود بررسی شوند و در صورت کنترل بودن علائم آسم حداقل به مدت 3 ماه، دوز داروهای بیمار باید کاهش پیدا کند.

آسم متناوب: علائم حداقل و حملات آسم ناشایع می باشد.

  علائم آسم در طول هفته 2 بار یا کمتر بروز می کند.

  آسم با فعالیت های روزانه کودک تداخل ندارد.

  بیدار شدن بدلیل علائم بیماری طی شب در طول ماه 2 بار یا کمتر رخ می دهد.

  حملات آسم که نیاز به گلوکوکورتیکوئید استنشاقی داشته باشند بیشتر از 1 بار در سال رخ نمی دهند.

کودکی که تنها در زمان ورزش دچار علائم آسم می شود ممکن است دچار آسم متناوب باشند.

آسم مداوم: علائم آسم به طور منظم وجود دارد.

روزهای زیادی ممکن است فعالیت کودک به دلیل علائم آسم محدود شود و کودک به دلیل وجود علائم شب ها از خواب بیدار شود. عملکرد ریه معمولا بین حملات نرمال است ولی در طی حمله آسم غیر طبیعی می باشد. آسم مداوم می تواند خفیف، متوسط و شدید باشد.

کرایتریای تشخیص شدت بیماری در کودکان شامل موارد زیر می باشد:

   علائم مانند سرفه، ویزینگ و کوتاهی تنفس

   بیدار شدن در طول شب به دلیل سرفه و ویزینگ

   استفاده از برونکودیلاتورها

   علائمی که توانایی کودک برای شرکت در فعالیت های عادی را تحت تاثیر قرار می دهند.

تعداد حملات آسم در طول سال که نیاز به درمان با گلوکوکورتیکوئید استنشاقی دارند در تعیین شدت بیماری آسم، در نظر گرفته می شود.