مرکز تحقیقات بیماریهای تنفسی کودکان

مهمترين و جدي ترين عارضه بيماري CF نارسايي مزمن تنفسي مي باشد. اكسيژن درماني، درمان استاندارد در افراد مبتلا به بيماري ريوي همراه با هيپوكسمي مي باشد.

پزشكان اكسيژن را در هنگام هيپوكسمي در بيماران CF تجويز مي نمايند. در حال حاضر شواهد دقيق و قابل اعتمادي از انديكاسيون هاي تجويز اين روش درماني در بيماري CF در دسترس نمي باشد.

در مطالعه اي كه توسط Elphic HE. و Malbry G. بر اساس اطلاعات به دست آمده از ژورنال هاي مختلف و كتاب هاي موجود در اين زمينه صورت گرفته نتايج زير به دست آمده است.

به دنبال اكسيژن درماني طول عمر بيماران مبتلا به بيماري ريوي و يا نارسايي قلبي ريوي از لحاظ آماري به طور معنا داري در هيچ يك از اين مطالعات تغيير نكرده بود ولي بهبود قابل قبولي در ميزان تمركز بيماران در مدرسه زماني كه اكسيژن تراپي براي مدت 6 الي 12 ماه به صورت متوالي به كار گرفته شده بود ديده شد.

در چهار مطالعه اثر تجويز اكسيژن در طي خواب توسط پلي سومنوگرافي مورد ارزيابي قرار گرفته بود. اگرچه ميزان اكسيژناسيون در اين بيماران بهبود يافته بود ولي همچنان هيپركاپنه خفيف در آنها گزارش شده بود.

شش مطالعه ديگر اكسيژن تراپي را در حين ورزش مورد ارزيابي قرار داده بودند. اكسيژنيزاسيون در اين گروه بهبود يافته ولي هيپركاپنه خفيف وجود داشته است. دريافت كنندگان اكسيژن قادر به انجام ورزش براي مدت زمان طولاني تري بودند. ساير پارامترهاي ورزشي توسط كاربرد اكسيژن تغيير پيدا نكرده بودند.

نتيجه گيري:

اطلاعات ثابت شده اي كه راهنماي كاربرد اكيسژن به شكل مزمن براي بيماران با بيماري پيشرفته ريوي ناشي از CF باشد وجود ندارد. كاربرد كوتاه مدت اكسيژن درماني در طي خواب و ورزش باعث بهبود اكسيژناسيون شده ولي همراه با هيپركاپني متوسط در بيماران مي باشد.

اثرات مثبت اكسيژن تراپي در CF شامل موارد ذيل مي باشد:

• بهبود در مدت زمان انجام ورزش
• پذيرش بهتر مدرسه يا محيط كار
• بهبود در مراحل خواب بيماران