مرکز تحقیقات بیماریهای تنفسی کودکان

بیشتر افراد مبتلا به فیبروز کیستیک دچار عفونت های ریوی می شوند که شامل گونه های مختلفی از میکروب ها هستند. این میکروب ها به یکدیگر و به دیواره های راه های هوایی به شکل ساختارهایی به نام بیوفیلم می چسبند. یک بیوفیلم باکتریایی شناخته شده به نام پسودوموناس آئروژینوزا می تواند باعث علائم ویرانگر در ریه ها شود، ولی مطالعات اخیر پیشنهاد می کند که سایر باکتری های شناخته شده مانند استرپتوکوکسی ها ممکن است پسودوموناس آئروژینوزا را مهار کرده و عملکرد ریوی را بهبود بخشد.

دانشمندان کشف کرده اند که ماده کربوهیدراتی شناخته شده به نام alginate، که توسط نژاد خاصی از پسودوموناس آئروژینوزا به نام FRD1 ساخته می شود، باعث افزایش بیوفیلم استرپتوکوک گونه streptococcus parasanguinis می شود. این در حالیست که، تشکیل بیوفیلم توسط S. parasanguinis مانع تشکیل بیوفیلم P. areruginosa می شود.

تیم پژوهشی همچنین مدرکی یافته که نشان می دهد مولکول های adhesin که توسط S. parasanguinis ساخته می شوند، نقش مهمی در این روند بازی می کنند. Adhesin ها به سلول ها کمک می کنند که در یک بیوفیلم یا در یک سطح به یکدیگر بچسبند و به نظر می رسد که برای افزایش تشکیل بیوفیلم توسط S. parasanguinis در حضور alginate ضروری می باشند.

این یافته ها پیشنهاد کننده مکانیسم بالقوه ایست که نشان می دهد S. parasanguinis که به طور طبیعی در سطح دندان ها یافت می شوند، ممکن است در ریه های یک بیمار فیبروز کیستیک کلونیزه شده و P. aeruginosa را مهار کند.

 

گردآوری: دکتر مریم حسن زاد (فوق تخصص ریه کودکان)، دکتر صابره تشیعی نژاد