Cystic Fibrosis & Vitamins
ویتامین ها می توانند در درمان فیبروز کیستیک کمک کننده باشند.
Lipocalin پروتئین های جاذب آنتی بیوتیک ها هستند که تمایل بیشتری برای اتصال به ویتامین های محلول در چربی نسبت به آنتی بیوتیک ها دارد.
باکتری Burkholderia cenocepacia، به شدت نسبت به آنتی بیوتیک ها مقاوم بوده و می تواند عفونت های شدید ریوی در بیماران فیبروز کیستیک ایجاد کند.
Lipocalinها، پروتئین های جاذب آنتی بیوتیک ها، تمایل بیشتری برای اتصال به ویتامین های محلول در چربی نسبت به آنتی بیوتیک ها دارند. ویتامین های محلول در چربی مانند ویتامین E با مکانیسم آزاد کردن آنتی بیوتیک ها از Lipocalin و افزایش امکان رسیدن آنها به اهداف باکتریایی و مقابله با عفونت می توانند به بهبود نتایج درمان آنتی بیوتیک کمک نمایند.
مطالعه حاضر نشان داد که باکتری ها نه تنها می توانند با عملکرد آنتی بیوتیک ها زمانی که درونی سازی شده اند مقابله کنند بلکه می توانند قبل از رسیدن آنها به باکتری و نفوذ درون آن، آنتی بیوتیک ها را بگیرند و اثر آنها را خنثی کنند.
ویتامین های محلول در چربی قبل از اینکه Lipocalinها شانس اتصال به آنتی بیوتیک را داشته باشند به آنها متصل شده و شانس رسیدن آنتی بیوتیک را به درون باکتری افزایش می دهند. این تیم در حال حاضر در حال یافتن راه هایی است که آنتی بیوتیک ها را با ویتامین های مناسب جهت انتقال به بیماران فیبروز کیستیک و رسیدن به اثربخشی مناسب، اصلاح و تولید نماید تا بیماران بتوانند از این یافته ها بهره مند شوند.
گردآوری: دکتر مریم حسن زاد (فوق تخصص ریه کودکان)، دکتر صابره تشیعی نژاد