مرکز تحقیقات بیماریهای تنفسی کودکان

آسیب های دلبستگی تنها شامل دوران کودکی نمی شود. بلکه افراد را در بزرگسالی و حتی بعد از ازدواج نیز درگیر می کند. زوجین با توجه به سبک های دلبستگی که دارند رفتارهای متفاوتی را از خود نشان می دهند. هر کدام از سبک های دلبستگی در افراد می تواند عاملی برای استحکام و یا کاهش کیفیت روابط بین فردی زوجین و در نتیجه آن آسیب های بین فردی زوجین باشد. با توجه به مطالب پیشین درباره سبک های دلبستگی و نمودهای رفتاری آن می توان گفت افرادی که سبک دلبستگی ایمن را دارند اضطراب و اجتناب پایینی را در روابط خود تجربه می کنند. در مقابل افرادی که سبک دلبستگی ناایمن دارند اضطراب بالا و یا اضطراب و اجتناب بالایی را در روابط خود تجربه می کنند. افراد دارای اضطراب دلبستگی، در روابط خود رفتارهای حمایت طلبانه ای را از خود نشان می دهند و نسبت به کوچکترین علائم طرد از سمت همسر خود حساس هستند و افرادی که دلبستگی اضطرابی-اجتنابی دارند به علت ترس از طرد شدن تمایلی به دریافت محبت از همسر خود ندارند و یا پاسخ های مناسبی به ابراز عواطف همسر خود نمی دهند(اصطلاحاً با دریافت محبت بیشتر نسبت به همسر خود سردتر می شوند).

مشکلات مربوط به اضطراب دلبستگی در سه بعد آسیب هیجانی، ارتباطی و عملکردی و ده زیر مقوله نمود پیدا می کند که در این بخش به آسیب های هیجانی ناشی از اضطراب دلبستگی پرداخته می شود. آسیب هیجانی خود از سه زیر مقوله حساسیت به طرد، انتظارات غیرواقع بینانه و کمال گرایانه از همسر و دغدغه جذابیت فیزیکی تشکیل می شود.

حساسیت به طرد خود را در قالب رفتارهای مختلفی از جمله رنجش شدید به واسطه بی توجهی جزئی، تصور غیرقابل اعتماد بودن همسر و دوست داشتنی نبودن خویش، نارضایتی از میزان توجه همسر و گوش به زنگی اضطراب گونه و افسردگی نشان می دهد. از این سو تمرکز این افراد دائماً بر توجه همسر و دریافت حمایت و محبت به صورت افراطی است. به طور مثال در موقعیتی مانند مسافرت های خانوادگی ممکن است از رفتار همسر خود مانند ترک چند دقیقه ای وی یا صحبت همسر با خانواده خود ناراحت شود و او را سرزنش کند. انتظارات غیرواقع بینانه و کمال گرایانه نیز در افراد دارای اضطراب دلبستگی زیاد است و هسته اصلی آن نیاز به محبت شدید است که در این افراد وجود دارد. این افراد دائماً توقع دارند همسرشان از آنان تعریف کند و از رفتار و جذابیت ظاهری آنان در میان جمع و در بین افراد صحبت کند و هیچ نقدی نسبت به آنان  نداشته باشد. همچنین رفتارهایی وابسته به جنس مانند توقعات مالی بالا از همسر نیز در بین زنان شایع است و هسته اصلی این رفتار نیز به محبت طلبی بر می گردد زیرا بر این باور هستند که این گونه همسر محبت خود را به صورت عملی نشان داده است. دغدغه و نگرانی دائمی در مورد جذابیت فیزیکی برای همسر و دیگران نیز از جمله رفتارهای شایع در این سطح است. دغدغه و حتی اطمینان طلبی های وی در این مورد منجر به نارضایتی همسر نیز شده و میزان اختلافات بین زوجی را افزایش
 می دهد(1).

منبع:

1. آرین فر, نیره. (1399). شناسایی آسیب‌های بین فردی زوجی زنان دارای اضطراب دلبستگی. خانواده پژوهی, 16(2), 155-182.